En uzak,
o adsız ve kimselersiz,
o yitik yıldızda
duyuyor musun?
bir stradivarius inler kendi kendine,
yayı, reçinesi,
köprüsü yeşil.
Önce bendim diyor
ve sonra benim...
Ölümsüz, güzel ve çetin.
Ezgisidir dolaşan bütün evreni,
bilinen, bilinmeyen ıssızlıkları.
Canımı,
tüylerimi sarmada şimdi
kendi rüzgarıyla vurgun...
Sarıyor yeşil.
Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
bir mısra boyu maceram...
...
Ahmet Arif
'Suskun'
1 yorum:
mirim inanmazsın bugün açıp bu şiiri okudum kitaptan. şimdi görünce bi kez daha kızılok'un o şarkısı aklıma geldi, rüya bütün çektiğimiz..bir de ay karanlık mirim, bunu da okudum..
Yorum Gönder