19 Temmuz 2007

Ağıt

Soğuk bir rüzgar esiyor, savruluyor yapraklar.
Soğuk bir rüzgar esiyor. Kuşların hali de bir acayip.
Dolunay ışıklarını bu kez gönülsüz gönderiyor dünyaya.
Denizler silkinip kurtulmak istiyorlar sırtlarında taşıdıkları kargacık burgacık demir parçalarından.
Sokağımızın köpeğinin bir ayağı yaralanıyor, topallamaya başlıyor,
Kocaman iki göz korkarak, sorarak, anlayamayarak etrafa bakıyor,
Yaşlı bir amca sigarasından bir nefes çekiyor, gözlerini kısıyor "geçer bu günler de" diyor, sonra susuyor.
Bir tomurcuk açıp açmamakta tereddüt ediyor.
Soğuk bir rüzgar esiyor, daha bir kendine bürünüyor insan,
Soğuk bir rüzgar esiyor, gözler nemleniyor...

3 yorum:

melike dedi ki...

sonra kendine sariliyor insan. bir de belli belirsiz kulaga calinan "gecer!"lere.. ogreniyor tutunacak en saglam dalin kendi yureginden uzandigini..
degil mi hocam :))

susuzabi dedi ki...

hocam ne olsun dergi çıkarmayan ?

arcadian dedi ki...

ne diyosan o olsun mirim :)