Ağıt

Soğuk bir rüzgar esiyor, savruluyor yapraklar.
Soğuk bir rüzgar esiyor. Kuşların hali de bir acayip.
Dolunay ışıklarını bu kez gönülsüz gönderiyor dünyaya.
Denizler silkinip kurtulmak istiyorlar sırtlarında taşıdıkları kargacık burgacık demir parçalarından.
Sokağımızın köpeğinin bir ayağı yaralanıyor, topallamaya başlıyor,
Kocaman iki göz korkarak, sorarak, anlayamayarak etrafa bakıyor,
Yaşlı bir amca sigarasından bir nefes çekiyor, gözlerini kısıyor "geçer bu günler de" diyor, sonra susuyor.
Bir tomurcuk açıp açmamakta tereddüt ediyor.
Soğuk bir rüzgar esiyor, daha bir kendine bürünüyor insan,
Soğuk bir rüzgar esiyor, gözler nemleniyor...

Canımın İstanbul Köşesi

Orda yaşarken geçen yıl, hep saydım sövdüm evet,
şimdi de söverim o ayrı tabii. Ama öyle özledim ki İstanbul'u,
öyle tüttü ki gözümde bunca zamandır...

Anlarız birbirimizi:
"ağlamış, makyajı akmış, bin yaşında bir genç kız" demiştim sana.
Beklemeyeceğini bilsem de geliyorum İstanbul!
Seviyorum da sövüyorum da.